Ալեքսանդր Մակեդոնացի-Նա խելացի և ուժեղ արքա էր: Նա այդպիսին էր, որովհետև նա ժառանգել էր իր ծնողներին: Նա իր ուժով և խելքով կիսվում էր իր երկրի հետ, դրա համար էլ իր թագավորությունը շատ բաների հասավ:
Դարեհ III-Այս թագավորը խելացի և ուժեղ էր, բայց վերջին պահին դավաճանելով իր երկիրը կորցրեց իր վարքը:
Երվանդ III-Նա նույնպես շատ ուժեղ և խելացի թագավոր: Նրա հաջողության պատճառներից մեկը՝ ճիշտ քաղաքականություն վարելն էր:
Ա2
ա.Իմ կարծիքով այստեղ մի կաթիլ բախտ կար, որովհետև եթե Մակեդոնացիները չհարձակվեին Աքեմենյան տերության վրա, տերությունը չէր թուլանա և հայերը շանս չէին ունենա անկախանալու: Բայց բախտի հետ մեկտեղ, նաև նրանք ունեին թագավորներ, որոնք վարում էին ճիշտ քաղաքականություն:
գ.Իմ կարծիքով, նրանք մտածում էին, որ Սելևկյանները կամ Մակեդոնացիները կհարձակվեն իրենց վրա, և Ծոփքի ու Կոմագեննեյի տարածքում ապրող մարդիկ, գիտեին, որ հայերը կկռվեն, և վախից անկախացան, որ հարձակման ժամանակ նրանք առանց զոհերի հանձնվեն:
Ա4
Ես խորհուրդ կտայի, որ անկախ Հայաստան հայտարարի այսպես ասած: Իմաստ չկա կռվելու երեք պատճառով.
1.Եթե հայերը կռվեին, կռվից հետո մեկ է, նրանք կանկախանային, բայց ավելի թույլ և Մակեդոնացիների հետ ավելի վատ հարաբերություններում:
2.Եթե ձեզ թվում է, որ հայերը կռվելով ցույց կտային, որ նրանք ուժեղ են և Մակեդոնացիներին կվախեցնեն, ոչ: Իմ կարծիքով ինչ էլ լիներ Ալեքսնադր Մակեդոնացին հետո կհարձակվեր:
3.Հայերը հոգեբանորեն ավելի թույլ էին քան Մակեդոնացիները, որովհետև նրանք այդ ժամանակ դեռ անկախ չէին, և երբ դու անկախ երկիր ունես, դու հերոսաբար կռվում ես քո երկրի համար, իսկ եթե ոչ, ուրեմն ոչ այդքան ուժեղ:
Հայկ Մանուկյանի ուսումնական բլոգ 